19 lutego 2020 roku w Galerii Rękodzieła Artystycznego w Zarszynie prowadzonej przez Stowarzyszenie „Inicjatywa” mogliśmy poznać młodego autora tomiku wierszy i zachwycić się niezwykłym malarstwem artysty z Długiego.

Zacznijmy od Poety.

Jakub Riasat to młody, 23-letni mieszkaniec Zarszyna, student PWZZ w Krośnie na kierunku Zielarstwo, niezwykle wrażliwy i pracowity człowiek. Wiersze zawarte w jego debiutanckim tomiku „Powiew słów” powstawały w latach 2017 – 2019.

            Jakub pisze od 8 lat. Zainspirowały go zajęcia koła teatralnego w gimnazjum. To tam bliżej poznał poezję, nauczył się jej interpretacji. Potem poczuł, że sam pragnie wyrażać w ten sposób myśli i uczucia. Przekazuje w formie poetyckiej swoje przemyślenia, filozofię uczuć, obserwacje przyrody, którą jest zafascynowany. „Ulotność słowa, radość i smutek” – takimi określeniami scharakteryzował ten tomik sam Autor i aby przekonać słuchaczy o słuszności wypowiedzi przeczytał wiersz poświęcony zmarłej kilka lat temu Mamie:

„Łzy po policzku spływają,

ciepłe jak letni deszcz,

oczy smutek wyznały,

za tobą w tęsknocie płakały.

I nadal płaczą…”

 

 

W tomiku dominują emocje. Najczęściej nostalgia, smutek. Nawet dzień urodzin nastraja Autora pesymistycznie.

„7 miliardów ludzi

idę i nikogo nie dostrzegam

dziwne tak iść ulicą

wśród tłumu tłum

a ludzi brak (…)”

 

Samotność, opuszczenie towarzyszy Jakubowi często. Ale jest też optymistyczna wędrówka, która jest jedyną drogą do osiągnięcia celu. Nadzieję daje też miłość. To uczucie ma konkretną adresatkę – śliczną, delikatną Julię, która również brała udział w spotkaniu autorskim w zarszyńskiej Galerii.

„Muszę się do czegoś przyznać

Julia

Kocham Cię

Bardzo”  - wyznaje Autor w wierszu „Postscriptum”.

Na koniec spotkania Jakub Riasat podkreślił, że człowiek nie może się wstydzić wyrażania uczuć. To one dominują w życiu każdego z nas, dlatego trzeba odważnie mówić o tym, co czujemy. Równie ważna jest też dbałość o przyrodę, bo mamy tylko jedną Ziemię, która jest naszym domem. Jakub motywuje również do spełniania marzeń, które są motorem naszych codziennych działań.

„Chce mi się marzyć

Chcę śnić

Chcę z wami być z każdym

Przez powiew słów (…)”

 

Podkreśla, że zaletą poezji jest też jej wielowymiarowość.

„Sztuka jest sztuką,

wyraża emocje, 

lecz każdy postrzega inaczej (…)”

 

Zachęcamy do wczytania się w wiersze Jakuba Riasata, bo wielu na pewno odnajdzie tam swoje emocje i podobną filozofię życia.

Jakubowi życzymy wielu dalszych sukcesów literackich i czekamy na kolejny tomik!!.

Malarstwo Stanisława Adamskiego.

 

Emerytowany pracownik kolei, jak sam opowiadał podczas spotkania, rysował i malował od kiedy pamięta. Niestety, w młodości realia ówczesnego życia nie pozwalały mu na rozwinięcie skrzydeł. Nikt nie myślał wtedy o szkole plastycznej, o tym, żeby jakoś tę jego pasję pogłębiać, rozwijać. Kiedy przyszło powołanie do wojska, to tu, w jednostce w Ostrołęce doceniono jego zdolności. O popularnym „Plastusiu”, kpr. Stanisławie Adamskim pisano nawet w żołnierskiej prasie i dziękowano za wykonanie wielu prac dekoratorskich, a zwłaszcza w sali rycerskiej w klubie żołnierskim. W swoim środowisku, w którym mieszka od 72 lat, dał się poznać, jako osoba, która wykonywała i wykonuje różnego rodzaju dekoracje do kościoła i na imprezy okolicznościowe.

            Ostatnio, mimo problemu ze wzrokiem, pan Stanisław swój talent rozwija z pasją godną prawdziwego malarza. Spod jego ręki wychodzą kolejne obrazy, a pierwszym krytykiem jest jego żona Zofia, która czasem podpowiada, co można jeszcze do danej pracy dodać. Pani Zosia jest pełna podziwu dla intensywnej pracy swojego męża, jego cierpliwości, zwłaszcza nad szczegółami elementów, na które zwraca jej uwagę przy końcowej prezentacji swoich obrazów.        

            Tę bogatą kolorystykę i niezwykłą dekoracyjność prac pana Stanisława mogli podziwiać wszyscy zgromadzeni w zarszyńskiej Galerii. Kilkanaście obrazów przedstawiających martwą naturę, piękno natury w postaci pejzażu, zwierzęta, portret po raz pierwszy zostały zaprezentowane przed większą publicznością. Pan Stanisław nie krył wzruszenia, gdy wszyscy gratulowali pasji i zaangażowania. Czekamy na kolejne obrazy!